Grenzen bestaan niet meer. De zeeën zijn weer schoon en vol vis. De nieuwe mensen hebben vleugels. Ze kunnen vliegen en praten met dieren. Ze noemen zichzelf: Vogelkinderen.

Aqila is een vogelmeisje. Haar moeder is de hoogste bestuurder. Haar vader heeft ze nooit gekend.

Gewone mensen zijn er ook nog. Zij mogen niet meer mee beslissen. Dayo en Nulan zijn gewone mensen. Zonder vleugels. En beste vrienden. Dayo is gek op Aqila maar hij weet dat zij later een vogeljongen zal kiezen.

Dan wordt Aqila’s moeder ontvoerd. Vogelkinderen en mensen geven elkaar de schuld. Aqila smeekt Dayo om te helpen zoeken, maar van Nulan mag Aqila’s moeder voor altijd weg blijven. Nulan begint een opstand. Hij vraagt Dayo om mee te vechten.

Dayo moet kiezen tussen zijn grote liefde en zijn beste vriend. Dayo vlucht. Voor Aqila. Voor Nulan. Voor de oorlog in zijn kop. Maar de oorlog komt hem achterna.